پايان نامه ارشد رشته مديريت: شناسايي سازه هاي مؤثر بر تمايل جوانان روستايي شهرستان باغملك ن ...

جوانان بخشي چشمگير از نيروي كار جوامع روستايي و شهري را تشكيل مي دهند. آن ها نقش هاي مهمي را به عهده گرفته اند كه منجر به توسعه ي جامعه مي شود(انگبا و همكاران،2009). نيروي جوان از مهم ترين ظرفيت ها براي پيشرفت اهداف توسعه ي كشورهاست (اولجيد،2008). در اين ميان نقش جوانان روستايي پررنگ تر است، زيرا بر اساس برآورد سازمان جهاني خاروبار حدود 55 درصد از جوانان در مناطق روستايي سكونت دارند و حتي اين رقم دركشورهاي جنوب صحراي آفريقا و جنوب آسيا بالاتر از 70 درصد است (بنل،2007). به گزارش سازمان سرمايه جمعيت ملل (2006) جوانان با پويايي و انعطاف پذيري، به طور بالقوه به عنوان يك عامل تغيير مثبت در جوامع روستايي مي باشند و اين را بايد توسط برنامه هاي توسعه تضمين نمود (نامويتوم و باگسون، 2013). با توجه به اينكه امروزه حدود 70 درصد جمعيت جهان، (1.4 ميليارد نفر) در نهايت فقر در مناطق روستايي زندگي مي كنند و منبع اصلي معيشت آن ها كشاورزي مي باشد(نوانز و كوكا،2010)، توسعه كشاورزي بهترين راه براي كمك به اين فقراي روستايي است. كه اين امر مهم نياز به افزايش سرمايه گذاري در زمينه هاي مختلف، از جمله بهره گيري از جوانان روستايي يا به عبارتي ديگر همان سرمايه انساني روستاها دارد. زيرا بر اساس آمار، سرمايه انساني، نقش اول ثروت آفريني در كشورهاي توسعه يافته را با 67 درصد به خود اختصاص داده، در حالي كه سهم منابع طبيعي و فيزيكي صرفا 33 درصد است. اين سرمايه نيروي انساني است كه مي تواند به عنوان پشتوانه حركت هاي بزرگ اجتماعي قرن بيست و يكم قرار گيرد(كاوسي و احمدي، 1389) و جوانان سرمايه انساني مهم براي توسعه، عوامل كليدي براي تغيير اجتماعي و نيروي محركه براي توسعه اقتصادي و نوآوري تكنولوژيكي هستند(ماهندراديوي و ونكاتاناريانا، 2012). جوانان روستايي، سرمايه هاي بالقوه تحول روستاها از حالت سنتي به بخش فعال و اقتصادي محسوب مي شوند(اولجيد،2008). بيفورد (1989) موفقيت سياست توسعه ي روستايي كشور را در گرو جذب و حفظ جوانان روستايي در روستا و اشتغال به بخش كشاورزي مي داند(تاجري مقدم و همكاران،1392). همچين آينده ي توسعه ي كشاورزي در هر كشور متكي بر جوانان روستايي مي باشد(انونيموس، 2002). اما در وضعيت كنوني به نظر مي رسد كشاورزي براي اغلب جوانان غير جذاب است و جوانان در حال دور شدن از كشاورزي و آينده ي روستايي هستند(ويت،2012). به گزارش بانك جهاني (2011) در ايران سهم شاغلان بخش كشاورزي طي سال هاي 76 تا 90 كاهش چشمگيري داشت به طوري كه از 2/25 درصد در سال 76 به 6/18 درصد در سال 90 كاهش يافته است (سروري و همكاران،1392). جوانان روستايي به دلايلي مانند پايين بودن بازده كشاورزي، فصلي بودن كشاورزي، غير قابل پيش بيني بودن آب و هوا، نظام هاي غير قابل اعتماد بازار و بازاريابي و سياست هاي ضعيف دولت علاقه مند به اشتغال در بخش كشاورزي نيستند(اودهيمبو،2006). از طرفي چهار عامل به عنوان عوامل تعيين كننده تمايل مهاجرت جوانان روستايي تلقي مي شود كه يكي از مهمترين آن ها نگرش جوانان نسبت به كشاورزي مي باشد(علي بيگي و كرمي دهكردي،2009). همچنين عدم فرصت هاي شغلي در مناطق روستايي و برداشت از فرصت هاي بهتر در مناطق شهري تاثيرات عمده اي بر تمايل مهاجرت جوانان روستايي دارد(سيفريت و همكاران،2010). بنابراين جوانان روستايي به دليل اين كه گزينه هاي بهتري در مناطق شهري براي آن ها وجود دارد و همچنين به دليل ضعف توسعه زيربنايي در مناطق روستايي روند مهاجرت را در پيش مي گيرند و بدين وسيله كشاورزي و فعاليت هاي وابسته به آن را ترك مي كنند(اولجيد و يدو،2012). به عنوان مثال در جنوب آمريكا، با فرض ارائه مساوي از جوانان در مناطق شهري و روستايي پيش بيني شده است جوانان روستايي تنها يك درصد از كل جمعيت را تا سال 2050 تشكيل مي دهند(واندرگست،2010). بنابراين نرخ بالاي مهاجرت از روستا به شهر، سطح بالايي از بيكاري جوانان، پيري جمعيت كشاورزان و وابستگي به افزايش واردات مواد غذايي نگراني هايي براي توسعه كشاورزي به ويژه در كشورهاي در حال توسعه مي باشد(نامويتوم و باگسون،2013). اسكارپتا و همكاران بيان مي دارند اگر جوانان روستايي امروز نمي توانند و يا نمي خواهند به كشاورزان فردا تبديل شوند پس چگونه بايد انتظار داشت، معضل افزايش جمعيت جهان و به تبع آن نياز به تغذيه برطرف شود (اسكارپتا و همكاران،2010). اهميت موضوع جوانان و ماندن در روستا و اشتغال در حرفه ي كشاورزي تا آن جايي است كه به زودي يكي از بزرگترين چالش ها براي كشاورزي هند اين خواهد بود كه چگونه جوانان خود را در كشاورزي حفظ كند (شارما و بهادري،2009). لذا اين تحقيق به دنبال بررسي چرايي اين مساله مي باشد. از اين رو، سوال اصلي كه اين پژوهش به دنبال پاسخگويي به آن مي باشد به شرح ذيل مي باشد: تمايل جوانان روستايي نسبت به ادامه شغل كشاورزي چه ميزان است و چه عواملي تعيين كننده اين تمايل مي باشد؟
1-2- بيان مسئله
كشاورزي در تحكيم پايه هاي اقتصاد كشورهاي درحال توسعه نقشي اساسي ايفا مي كند. از آن جا كه اين بخش اقتصادي از نظر تامين نيازهاي غذايي مردم، تامين مواد اوليه صنايع، اشتغال افراد و ايجاد درآمد اهميت دارد، ثبات و استمرار رشد آن را مي توان از عوامل عمده ي كمك كننده به ثبات اجتماعي و رشد اقتصادي اين كشورها به شمار آورد(گونگن و لين،2000). رشد درآمد با منشاٌ كشاورزي در بالا بردن درآمد مردم فقير چندين بار مؤثرتر از رشد درآمد با منشاٌ خارج از بخش كشاورزي است(آلن و كولي باي،2009). در اين رابطه تريتل و همكاران در تحقيق خود به بررسي تاثير رشد بهره وري كشاورزي در شيوع فقر در كشورهاي كمتر توسعه يافته پرداخته، يادآور مي شوند بيست درصد از جمعيت جهان( يا 2/1 ميليارد نفر) با كمتر از يك دلار در روز زندگي مي كنند كه از آن ميان، هفتاد درصد روستايي مي باشند. بر اساس نتايج اين مطالعه، رشد بهره وري در صنعت و خدمات تاٌثير چنداني بر زندگي اين فقرا ندارد(تريتل و همكاران، 2003). بانك جهاني نيز در يكي از آخرين گزارش هاي توسعه جهاني خود، بهترين راه براي كاهش فقر روستايي و افزايش رفاه 600 ميليون فقير روستايي در كشورهاي در حال توسعه را سرمايه گذاري در بخش كشاورزي مي داند( خالدي و حقيقت نژاد،1391). از اين رو بخش كشاورزي از اهميت ويژه اي براي كشورهاي در حال توسعه برخوردار است و يكي از بخش هاي كليدي در اقتصاد كشور‌هاي درحال توسعه محسوب مي شود.
در ايران نيز اين بخش به مثابه بخش محوري در رشد و توسعه اقتصادي و بخش راهبردي در تأمين نيازهاي غذايي جمعيت رو به رشد است. به گونه‌اي كه از اين بخش در برنامه هاي دوم و سوم توسعه به عنوان محور توسعه نام برده شده است. همچنين در برنامه چهارم توسعه براي اين بخش رشد سالانه 6 درصد و طي سال هاي برنامه پنجم توسعه به طور متوسط رشدي برابر 7 درصد در سال براي آن در نظر گرفته شده است(لايقي و همكاران، 1391). آمارها نشان مي‌دهند اشتغال در بخش كشاورزي در طول سال هاي 1981- 1991 تقريبا راكد بوده است. پس از آن اشتغال در بخش كشاورزي سقوط شديد كرده است. كشاورزي هسته اي براي توسعه هر كشوري به ويژه در اين قرن 21 لازم است. از اين رو، سرمايه گذاري بر روي آن هم در كشورهاي توسعه يافته و هم در حال توسعه امري ضروري است. با اين‌حال امروزه اغلب برنامه هاي توسعه روستايي توجه بسيار كمي به كشاورزي دارند، به اين دليل كه كشاورزي، به عنوان يك موتور قابل دوام براي رشد قابل درك نيست(نامويتوم و باگسون،2013). از طرفي نيز هاربينسون (2002) معتقد است منابع انساني، پايه اصلي ثروت كشورها را تشكيل مي دهند و سرمايه و منابع طبيعي، عوامل تبعي توليد هستند. كشوري كه بتواند مهارت و دانش انسان ها را توسعه دهد، بوضوح قادر به توسعه ملي خواهد بود، زيرا با دستيابي به توسعه منابع انساني ساير ابعاد توسعه نيز تحقق مي يابند(سلامي و انصاري،1388). جوانان منابع بسيار مهمي براي هر كشوري به ويژه براي حفظ بهره وري كشاورزي هستند. از اين رو جوانان يك ذينفع مهم در فرآيند توسعه به شمار مي آيند چرا كه آنان دارايي هاي بزرگي چون انعطاف پذيري، ابتكار و پشتكار دارند(نامويتوم و باگسون،2013). از اين رو انرژي، مهارت و آرمان هاي جوانان، دارايي هاي ارزشمندي است كه نبايد در هيچ كشوري هدر رود(كونجارت،2009). بنابراين موضوع جوانان و نقش آن ها در آينده ي كشاورزي موضوع بسياري از بحث‌هاي كشاورزي جهاني است. با اين حال، روند آشكار جهاني نشان مي دهد، جوانان در حال دور شدن از كار كشاورزي و مناطق روستايي مي باشند (ليوي و اسميت، 2010). سواميناتان (2001) بيان مي دارد كشاورزي بايد از لحاظ فكري تحريك كننده و از لحاظ اقتصادي رضايت بخش باشد، در غير اين صورت جذب و يا حفظ جوانان روستايي به كشاورزي مشكل خواهد بود(شارما و بهادري،2009) و اين ناشي از ميزان فقر بالا و وضعيت اجتماعي و اقتصادي پايين در جوامع روستايي مي باشد كه تاثير منفي بر تمايلات جوانان دارد. در حالي كه آرمان جوانان فقط در مورد وضعيت فرصت هاي اقتصادي مهم و حائز اهميت است و از آن جا كه بخش كشاورزي براي جوانان جذاب نيست، جوانان به اين دليل نمي توانند اين وضعيت را بدون در نظر گرفتن نتايج اقتصادي بپذيرند(ليوي و اسميت، 2010). از اين رو نرخ اشتغال در بخش كشاورزي به هيچ وجه همپاي رشد كلي اشتغال پيش نرفته است و ظاهراً نوع نگرش روستاييان و به ويژه جوانان روستايي نسبت به شغل كشاورزي از مهم ترين دلايل آن بوده و به عدم تمايل آنها براي انتخاب كشاورزي به عنوان پيشه ي اصلي منجر گرديده است(اسبورن و دير،2000). از طرفي آينده ي توسعه ي كشاورزي در هر كشور متكي بر جوانان روستايي مي باشد و كوته بيني است، اگر تصور شود كه مي توان بدون بالا بردن سطح مهارت و معلومات جوانان روستايي به ايجاد يك بخش كشاورزي قوي و زندگي بهتر در روستا نايل شد(انونيموس، 2002). بنابراين مسئله اصلي اين است كه ما در توسعه روستايي توجهي به جوانان روستايي به عنوان سرمايه ي اصلي توسعه ي روستايي نداريم از اين رو در اين تحقيق، با توجه به اهميت موضوع اشتغال در بخش كشاورزي و معضل بيكاري جوانان روستايي و مهاجرت آنان، تمايل آنها نسبت به شغل كشاورزي بررسي مي شود تا با پيش بيني نوع رفتار آنها در گزينش يا عدم گزينش اين شغل به عنوان حرفه ي اصلي، بتوان در مورد توسعه ي روستايي و كشاورزي و مسئله ي اشتغال جوانان روستايي به برنامه ريزي هاي واقع گرايانه پرداخت.
1-3- اهميت و ضرورت تحقيق
بخش مهم و حياتي كشاورزي، عهده دار نقش هاي كاهش فقر، بالا بردن توانايي ها و مهارت هاي روستاييان مخصوصا جوانان روستايي، كاهش مرگ و مير، پايداري منابع و محيط زيست و افزايش مشاركت جهاني براي رسيدن به توسعه ي پايدار است(گودارد،2006). همچنين هنوز كشاورزي حتي در مقياس كوچك يك منبع كليدي براي امرار معاش و اشتغال باقي مانده است و به عنوان ابزاري براي امنيت غذايي در آينده حياتي خواهد بود (اسكارپتا و همكاران،2010). بنابراين ضرورت وجود يك بخش كشاورزي به عنوان بستري براي كسب اهداف توسعه در كشورهاي در حال توسعه امري ضروري قلمداد مي شود و اين در حالي است كه جوانان روستايي بخش عمده اي از جمعيت و نيروي كار جامعه را تشكيل مي دهند و به عنوان بازوي كار در بهبود وضعيت اقتصادي و اجتماعي خانواده هاي روستايي نقش ارزنده اي دارند (ليوي و اسميت، 2010). همچنين نيروي جوان از مهم ترين ظرفيت ها براي پيشرفت اهداف توسعه ي كشورهاست. بر اين اساس، سرمايه گذاري و تربيت نسل جوان مجهز به آگاهي و دانش روز نيز از اولويت هاي مهم هر كشور به شمار مي رود(اولجيد،2008). اهميت موضوع جوانان و كشاورزي تا جايي است كه دولت نيجريه تلاش كرده است تا باعث تحرك علاقه ي جوانان در توليد محصولات كشاورزي و پردازش آن از اواخر سال1980 شود و به همين دليل برنامه هاي بسياري را براي علاقه جوانان به كشاورزي در پيش گرفت. در سال 1986، دولت فدرال ملي اداره ي اشتغال را تاسيس و به ارائه ي آموزش فني و حرفه اي به جوانان پرداخت. در سال 1987، برنامه ي زندگي بهتر براي توانمندسازي زنان ايجاد شد و جوانان به ويژه دختران در مناطق روستايي به كسب مهارت ها و آموزش هاي بهداشت و درمان پرداختند. علاوه بر اين بانك مردم و جامعه ي بانك ها به ترتيب در سال هاي 1989و 1990 براي ارائه ي تسهيلات اعتباري به افراد كم درآمد و گام گذاشتن در توليد كشاورزي تاسيس شدند و يا ساير شركت هاي خرد، با توجه خاص به جوانان درگير در توليد كشاورزي تاسيس شدند. در سال 1992، برنامه ي فاداما به منظور افزايش خودكفايي غذايي، كاهش فقر و ايجاد فرصت هايي براي اشتغال براي جوانان در مناطق روستايي آغاز شد و در سال 2008 دولت آكوا ايبوم آغاز به طرح هاي كشاورزي يكپارچه براي دانشجويان فارغ التحصيل كشاورزي و راه اندازي يك طرح اعتباري ميكرو براي    جوانان درگير در توليد و فرآوري كشاورزي كرد(آبوجا،2010). همچنين مطالعات مختلف نشان داده اند، چگونه آموزش را به عنوان تمريني در حال حاضر(به خصوص آموزش متوسطه) به كار گيريم براي كمك به روند ساختن جوانان روستايي كه در مهارت هاي كشاورزي ناديده گرفته شده و كشاورزي خود را به عنوان يك شغل كاهش داده است(كرافورد،2010). بنابراين مي توان گفت اهميت اين موضوع تا آن حدي است كه يكي از شرط هاي لازم براي از ميان بردن فقر و رسيدن به توسعه ي پايدار اشتغال جوانان است و همچنين دستيابي به رشد و توسعه ي اقتصادي با تكيه بر كاهش بيكاري، اشتغال زايي در بخش كشاورزي و امنيت غذايي است كه داراي جايگاهي ويژه است.
***ممكن است هنگام انتقال از فايل اصلي به داخل سايت بعضي متون به هم بريزد يا بعضي نمادها و اشكال درج نشود ولي در فايل دانلودي همه چيز مرتب و كامل و با فرمت ورد موجود است***
متن كامل را مي توانيد دانلود نمائيد
چون فقط تكه هايي از متن پايان نامه در اين صفحه درج شده (به طور نمونه)
ولي در فايل دانلودي متن كامل پايان نامه
 با فرمت ورد word كه قابل ويرايش و كپي كردن مي باشند
موجود است
متن كامل در سايت
متن كامل پايان نامه ها با فرمت word و پسوند doc قابل ويرايش مقطع كارشناسي ارشد با امكان دانلود رايگان پروپوزالها (فصل اول پايان نامه ها) و امكان خريد پايان نامه
40y.ir