ابعاد سه گانه و شش گانه كمال گرايي

- ابعاد سه گانه كمال گرايي

هويت و فلت(1991)كمال گرايي را به عنوان سازه اي چند بعدي در نظر گرفته اند كه شامل ابعاد كمال گرايي خويشتن مدار(وضع استانداردهاي بالا و غيرواقع بينانه براي خود)،كمال گرايي جامعه مدار(باور فرد مبني بر اينكه ديگران از فرد،انتظار كامل بودن دارند و او بايد انتظارات آنان را برآورده سازد) و كمال گرايي ديگر مدار(داشتن استانداردهاي بالا و غيرواقع بينانه در مورد ديگران) است.

كمال گرايي خويشتن مدار:

يك مولفه انگيزشي است كه شامل كوشش هاي فرد براي دست يابي به خويشتن كامل مي باشد. در اين بعد، افراد داراي انگيزه قوي براي كمال، معيارهاي بالاي غير واقعي، كوشش اجباري و داراي تفكر همه يا هيچ در رابطه با نتايج به شكل موفقيت هاي تام و يا شكست هاي تام مي باشند. اين افراد داراي حد بسيار بالاي خود تحميلي بوده و به افراط موشكاف و انتقادگر هستند به گونه اي كه مي توانند عيب ها و اشتباهات خود را در جنبه هاي مختلف زندگي بپذيرند.

كمال گرايي جامعه مدار:

اين بعد از ابعاد ميان فردي ديگران ساخته شده است. عقيده اي است كه ديگران انتظارات اغراق آميز و غير واقعي را بر شخص اعمال مي كنند كه هرچند برآوردن آن ها دشوار است ولي شخص بايد به اين استانداردها دست يابد تا مورد تأييد و پذيرش ديگران قرار گيرد. چون اين معيارهاي افراطي از طرف ديگران به عنوان معيارهاي تحميل شده بيروني تجربه مي شوند، اين احساس در فرد به وجود مي آيد كه كنترل نشدني است و به احساس شكست، اضطراب، خشم درماندگي و نا اميدي مي انجامند و به تفكرات خود كشي و افسردگي مربوط مي شوند.

كمال گرايي ديگر مدار:

بعد مهم ديگر كمال گرايي دربردارنده عقايد و انتظارات درباره شايستگي هاي ديگران است. كمال گرايي ديگر مدار يك بعد ميان فردي است، كه دربرگيرنده گرايش به داشتن معيارهاي كمال گرايانه براي اشخاص است كه براي فرد اهميت بسيار دارند. از آنجايي كه كمال گرايي ديگر مدار با بي اعتمادي و احساس دشمني نسبت به ديگران همراه است، اين بعد كمال گرايي ممكن است به روابط ميان شخصي دشوار بينجامد.

2-2-3-2-5- ابعاد شش گانه كمال گرايي

فراست و همكاران (1990) شش بعد را كه گمان مي رود در كل كمال گرايي سهم داشته باشند نام مي برند. اين ابعاد عبارتند از:

• نگراني درباره اشتباه­ها (CM): نسبت به اشتباه واكنش منفي نشان دادن و مساوي پنداشتن اشتباه با شكست.
• ترديد درباره اعمال (DA): ترديد در مورد كيفيت اعمال خود.
• استانداردهاي شخصي (PS) : وضع استانداردهاي بسيار بالايي كه به آساني قابل دستيابي نيستند و ارزيابي اين استانداردها به همراه نقد خود.
• انتظارات والدين (PE) : ادراك اين­كه والدين شخص انتظارات بالايي دارند.
• انتقاد والدين (PC) : ادراك اين­كه والدين شخص بسيار انتقاد­كننده هستند.
• سازمان (ORG) : تاكيد زياد بر اهميت سازمان و ترتيب.

[1]Self-oriented perfectionism

[2]Social-oriented perfectionism

[3] Other-oriented perfectionism

[4] Concern Over Mistakes

[5] Doubt About Actions

[6] Personal Standards

[7] Parent Expectation

[8] Parent criticism

[9] Organization