- فروش زيان مالياتي[1] و اثر ژانويه
شايعترين توضيح كه براي اثر ژانويه مورد بررسي قرار گرفته است، فروش زيان مالياتي در پايان سال توسط سرمايهگذاران انفرادي است. شواهد اين استدلال به شرح زير است. با تحقق زيانهاي سرمايهاي پيش از پايان سال، سرمايهگذاران انفرادي ميتوانند بدهي مالياتي خودشان را از طريق تهاتر زيانهاي تحققيافته با سود سرمايه تحققيافته خودشان يا درآمد ناخالص تعديلشده خودشان كاهش دهند. علاوه بر اين، چون نرخ ماليات سود سرمايه كوتاه مدت، بيشتر از نرخ سود سرمايه بلندمدت (به جز دوره 1990 – 1988) است، بنابراين سرمايهگذاران ميتوانند زيانهاي سرمايهاي را براي حفظ درآمد مشمول ماليات به واسطه تحقق يافتن زيانها افزايش دهند. از سوي ديگر، سرمايهگذاران انگيزه كمي براي تحقق سودهاي سرمايهاي دارند، چون به تعويق انداختن سودها بار مالياتي آنها را كاهش ميدهد. به ويژه با تعويق انداختن سودهاي سرمايهاي كوتاه مدت، وقتي كه سرانجام سودها تحقق مييابند، باعث ميشود ماليات بر اساس نرخ مالياتي پايينتر سودهاي سرمايهاي بلندمدت تعيين شود. بنابراين، با توجه به مزاياي مالياتي زيانهاي سرمايهاي، سرمايهگذاران مشمول ماليات سهام زيانده خود را در پايان سال ميفروشند و دوباره آنها را در ژانويه خريداري ميكنند. در صورت عدم وجود آربيتراژ منطقي مناسب، فشار بر قيمت سهام ناشي از چنين فروش زيان مالياتي منجر به بازده غيرعادي مثبت در ژانويه براي اين سهام زيانده ميشود (همان منبع. ص 1355).
شواهد قابلملاحظهاي مطابق با فروش زيان مالياتي وجود دارد كه نشان ميدهد حداقل تا حدودي محرك صرف ژانويه شركتهاي كوچك است. اما به نظر نميرسد كه فروش زيان مالياتي به طور كامل صرف را توضيح دهد. به عنوان مثال، در كشورهايي كه ماليات سود سرمايه وجود ندارد (نظير ژاپن) و يا كشورهايي كه سال مالياتي آنها پايان دسامبر نيست (نظير بريتانيا و استراليا) نيز اثر ژانويه وجود دارد (همان منبع ص 1355).
[1] Tax Loss Selling
متن كامل :