توجه كنيد كه عكس ها در سايت درج نمي شوند و فقط در فايل دانلودي وجود دارد
ارتباط نژادهاي مختلف با سرطان پستان
زيست شناسي سرطان پستان در نژادهاي مختلف باهم متفاوت است اگرچه بررسي سبب شناسي (Etiology) تفاوتهاي قومي در سرطان پستان كار پيچيدهاي است، علت تفاوت بين نژادهاي مختلف را ميتوان در دودسته بررسي كرد: يكي علل اجتماعي – اقتصادي مثل ميزان دسترسي به مراقبتهاي بهداشتي، كيفيت مراقبتها و حمايتهاي اجتماعي و ديگري علل فردي است مثل سابقه توليد مثل، استفاده از هورمونهاي برونزا (Exogen) ، رژيم غذايي، ورزش و ميزان اضطراب كه همگي موارد فوق روي سلولها اثر ميگذارند، افزايش ميزان ابتلا به سرطان پستان در برخي نژادها به تقابل بين هر دو دسته اين علل مرتبط است (ماسي و اولوپادا[1]، 2005). زنان سياه پوست آمريكايي نسبت به سفيدپوستان در خطر كمتري براي ابتلا به سرطان پستان هستند ولي اگر مبتلا شوند پيشآگهي ضعيف تري خواهند داشت كه ممكن است به دليل ميزان بالاتر فقر در بين سياهپوستان و امكان بهرهبرداري كمتر از مراقبتهاي بهداشتي در آنان نيز باشد و ممكن است به دليل عوامل بدي پيشآگهي مثل درجه تمايز بالا و –ER باشد (رز و همكاران[2]، 2001).
دانلود متن كامل پايان نامه :
ژن جهش يافته P53 از پدر و مادر به فرزندان به ارث ميرسد كه باعث ايجاد سندرمي به نام Li-Fraumeni ميشود كه استعداد مبتلا شدن به سرطانها منجمله سرطان پستان را از سنين پايين خواهند داشت و البته اين پديده بسيار نادر است و فقط 100 خانواده با اين جهش ارثي و سندرم متعاقب آن شناسايي شدهاند (لي و همكاران[3]،1998). از ديگر ژنهاي سركوب كننده تومور ميتوان به ATM كه باعث ابتلا به آتاكسي تلانژكتازي و سرطان پستان ميشود (سوئفت و همكاران[4]، 1997) (شكل2-3).
| شكل (2-3) آتاكسي تلانژكتازي |
همچنين ميتوان به Cystatin و ARHI اشاره نمود كه هر دو از رشته ژنهاي سركوب كننده تومور هستند وجود آنها در سرطان پستان پيشآگهي ضعيف و طول عمر كوتاهتري را براي بيمار رقم ميزند (زانگ و همكاران[5]، 2004). اگر يك ژن سركوب كننده تومور كه جهش يافته است در اسپرم پدر يا تخمك مادر وجود داشته باشد، اين نقص ژنتيكي به فرزندان منتقل ميشود و اين تشخيص كه يك ژن جهش يافته سركوب كننده تومور را به ارث برده است با يك پيام ايست كمتر از ديگران متولد شده است و در خطر گرفتار شدن به سرطان در سنين پايينتر قرار ميگيرد (آدم و همكاران[6]، 2004). سرطان ارثي پستان تنها 10 - 5 درصد موارد اين بيماري را شامل ميشود چرا كه به ارث رسيدن يك ژن سركوب كننده تومور كه جهش يافته باشد واقعه نادري است كه هميشه هم منجر به ايجاد سرطان نميشود (گرالو[7]، 2006). در سال 1993 نتايج مطالعاتي منتشر شد كه بر وجود ژني در كروموزوم 17 اشاره داشت كه در برخي خانوادهها با موارد متعدد سرطان پستان و تخمدان گذارش شده بود و دليل بر وجود استعداد ژنتيكي ابتلا به اين سرطانها بود (هال و همكاران[8]، 1990). تحقيقات بعدي در سال 1994 به كشف ژن BRCA1 منجر شد و يك سال بعد هم ژن مشابه ديگري در كروموزوم 13 كشف شد كه تحت عنوان BRCA2 نامگذاري گرديد كه باعث افزايش استعداد ابتلا به سرطان پستان ميشود (وستر و همكاران[9]، 1994). جهش در ژنهاي BRCA1 و BRCA2 در 10 - 5 درصد كل موارد سرطان پستان گذارش شده است، جهش در ژن BRCA1 در 40 درصد موارد سرطان پستان خانوادگي و جهش در ژن BRCA2 در 30 درصد اين نوع از سرطان پستان ديده ميشود و خطر تجمعي ابتلا به سرطان پستان در حاملين جهش در ژنهاي BRCA1 يا BRCA2 بين 70 - 50 درصد است (كوچ و همكاران[10]، 1997). ژن جهش يافته BRCA1 و با احتمال كمتري ژن BRCA2 باعث افزايش استعداد فرد حامي به سرطان تخمدان نيز ميشود. جهش در ژن BRCA2 در سرطان پستان مردان بيشتر از BRCA1 ديده ميشود، حاملين ژن جهش يافته BRCA1 حتي اگر تومور آنها در مراحل اوليه تشخيص داده شود عاقبت وخيم تري نسبت به حاملين ژن BRCA2 دارند كه احتمالا به دليل تفاوت اساسي در ساختار زيستي توده پستاني در اين گروه است كه تحت تاثير اين دو ژن متفاوت تغيير پيدا كردهاند به طوري كه سرطان پستان در حاملين BRCA1 اغلب گرفتاري غدد لنفاوي زير بغل (N+) در مراحل اوليه و ضعيف منفي گيرنده استروژني (ER) و پروژستروني (PR) همراه است (چپ من[11]، 2007) (شكل2-4).
| شكل (2-4) جايگاه ژن هاي BRAC1 و BRAC2 |
BRCA1 و BRCA2 در روند ترميم DNA نقش دارند و از سركوب كننده تومور هستند (اسكولي و همكاران[12]، 1997). بر خلاف پروتواونكوژنها جهش در يك آلل از ژن براي تغيير در عملكرد ژن در تسريع رشد غير قابل كنترل سلول كافي است، در مورد ژنهاي سركوب كننده تومور حتما بايد هر دو آلل ژن دچار جهش شده باشند كه عملكرد ژن مختل گردد بنابراين وقتي يك ژن غير طبيعي BRCA1 يا BRCA2 به فردي به ارث ميرسد هيچ بيماري حادث نميشود مگر اينكه ضربه ديگري به ماده ژنتيكي سلول وارد شود تا آلل ديگر هم دچار جهش شود و بيمار به سرطان پستان مبتلا گردد (لوندبرا و همكاران[13]، 1997). البته P53 يك ژن سركوب كننده تومور غير عادي است چرا كه جهش تنها در يك آلل از ژن P53 براي اختلال در عملكرد آن كافي است (دور و همكاران[14]، 1997) (شكل2-5).
| شكل (2-5) پروتئين P53 |
يكي از اهداف تقسيم بندي سرطان مهاجم پستان برقراري ارتباط بين زيست شناسي تومور و پيشآگهي آن ميباشد به طور مثال وقتي سرطان پستان مدولاري كارسينوم باشد و سيتوكراتينها در آنها تظاهر پيدا كرده باشند اين تومورها به احتمال زياد P53, -ER, Her2 ميباشند و قويا مطرح كننده اين است كه اين فرد حامل جهش در ژن BRCA1 ميباشد ( الستون[15]، 2005). اين تفاوتهاي ژنتيكي همچنين در بدخيمترين نوع سرطان پستان يعني سرطان التهابي پستان (Inflamatory Breast Cancer) نيز گزارش شده است. به نظر ميرسد رفتار زيستي متفاوت اين نوع از سرطان پستان با ساير انواع آن به علت نوع خاصي از ژنهايي است كه در سرطان التهابي پستان دچار فعاليت بيش از حد ميشوند و خصوصيات تهاجم بيشتر و پيشآگهي ضعيفتر را براي اين بيماران رقم ميزنند (ون لاره وهمكاران[16]، 2007) (شكل 2-6).
| شكل (2-6) سرطان التهابي پستان |
بررسي اخير حاكي از فعاليت يكي از گيرندههاي Chemokine به نام CXR4 ,CCR7 را به عنوان نشانگرهاي زيستي مرتبط با قدرت متاستاز دهنده سرطان پستان معرفي كردهاند. جالب است كه اين دو نوع گيرنده در سرطان التهابي پستان دچار فعاليت بيش از حد ميشوند و به نظر ميرسد توجيه كننده قسمتي از خصوصيات تهاجمي بالا در اين نوع از سرطان پستان ميباشد كه البته از همين خاصيت ميتوان در جهت درمان اين نوع از سرطان سود جست چرا كه ممكن است با مهار اين گيرندهها بتوان كمك شاياني به بهبود عاقبت اين بيماران نمود (كابيوگلو و همكاران[17]، 2007).
[1] . Masi & Olopada
[2] . Rose, et al
[3] . Li, et al
[4] . Swift, et al
[5] . Zhang, et al
[6] . Adem, et al
[7] . Gralow
[8] . Hall, et al
[9] . Wooster, et al
[10] . Couch, et al
[11] . Chapman
[12] . Scully, et al
[13] . Lundbera, et al
[14] . Thor, et al
[15] . Elston
[16] . Van laere, et al
[17] . Cabioglu, et al