آنچه امروزه در زمينه طراحي سازهها از ضريب رفتار، ضريب كاهش نيرو و يا ضريب اصلاح پاسخ و يا ضريب كاهش مقاومت سازه نام برده ميشود. تا چند دهه پيش به اين مفهوم وجود نداشتند. در زمانهاي نهچندان دور براي طراحي لرزهاي سازهها، بدين گونه عمل ميشد كه درصدي از وزن سازه بهعنوان بار افقي معادل بار زلزله، به ساختمان اثر داده ميشد و ساختمان براي آن طراحي ميگرديد. به بيان ديگر نيروي معادل افقي به صورت محاسبه مي گرديد كه وزن ساختمان و ضريب زلزله ميباشد. در طي دهههاي اخير كه مهندسان و پژوهشگران با روشهاي محاسبه پاسخ الاستيك لرزهاي سازهها آشنا شدند، مفاهيمي خاص ارائه شده است. تا اواخر سال 70 ميلادي از ضريب براي تعديل نيرو استفاده ميشد. دستيابي به اين ضريب براي سيستمهاي مختلف سازهاي، بهصورت توافقي بوده و اغلب براساس قضاوت و درك مهندسي تهيه كنندگان آييننامهها برپايه مشاهدات تجربي از رفتار مشترك سيستمهاي سازهاي در طي زمين لرزهها كه گاهي هم تطابق كامل با واقعيت نداشت، صورت ميگرفت. مفهوم اخير مورد استفاده قرار ميگرفت تا جايي كه k جاي خود را به ضريب رفتار( ) داد. طي مراحل اوليه ATC-3، پيشنهاد هايي براي ايجاد روش طرح لرزهاي سازهها در دو سطح حدي و بهرهبرداري مطرح كرد، اما از آنجا كه اين روش براي حرفه مهندسي دشوار به نظر ميرسيد، تصميم برآن شد كه طراحي در يك مرحله و به صورت استاتيكي خطي انجام شود ([i]). علاوه بر جايگزيني بهجاي ، روش طراحي از تنش مجاز به مقاومت نهايي تغيير يافت. اما بعضي از آيين نامهها هنوز هم از روش طراحي تنش مجاز استفاده ميكردند و به همين علت ضريب رفتار جديد برمبناي تنش مجاز بهجاي بر مبناي تنشنهايي پديد آمد. مقادير اوليهاي كه براي پيشنهاد شد، از تقسيم عدد (8) بر بدست ميآمد. بنابراين مقادير اوليه و تنها بر تجارب و درك مهندسي استوار بود.
درحدود چند دهه پيش هيچ روش تحليلي و عددي براي محاسبه ضريب رفتار ساختمانها كه بر پايه واقعيت فيزيكي باشد، وجود نداشت. هر چند محققين تا حدي به عوامل موثر كاهش و يا افزايش مقدار اين ضريب در سيستم هاي مختلف سازهاي آگاهي داشتند و حتي شايد روشهايي نيز براي تخمين تقريبي آن براي انواع سيستمهاي ساختماني در اختيار داشتند. سپس تحقيقات گسترده اي براي بدست آوردن مقدار تحليلي دقيقتر اين ضريب صورت گرفت و مهمترين هدف اين پژوهشها ارائه روابطي براي برآورد و تخمين ضريب رفتاري است كه از سهولت و دقت كافي برخوردار باشد.
[i]-Vidic, I., Fajfar, P. Fishinger, M., 1992. A Procedure for Determining Consistent Inelastic Design Spectra. Workshop on Nonlinear Seismic Analysis of RC Structures, Bled, Slovenia.