تحقيق بر روي BRBها اولين بار توسطYashino و همكاران انجام شد. آنها دو نمونه را كه "ديوار برشي با بادبند" ميناميدند، شامل صفحه فولادي مسطح روكش شده با پانلهاي بتن مسلح و بعضي از مواد لغزنده در بين آنها، مورد آزمايش قرار دادند. با توجه شكل 1-10 بيست و يك نمونه با تركيبات متغير، تحت بار فشاري يكنواخت آزمايش شدند. نتايج نشان داد، به منظور جلوگيري از تغييرشكل انتهاي سخت شده در پانل پيش ساخته، قرار دادن Styrol foamهاي كوچك در شكافها ضروري ميباشد [7].
به منظور بررسي رفتار هيسترتيك، 14 نمونه با مقياس5/1، از بابندهاي x شكل و قطري، با روكشهايي به وسيله پانلهاي پيش ساخته(pc)، تحت بار چرخهاي مورد آزمايش قرار گرفت. مراحل آزمايش و رفتار هيسترتيك يكي از نمونهها در شكل 1-10 نشان داده شده است. نتايج آزمايش نشان ميدهند كه، ظرفيت باربري بادبندهاي غير پيوسته (unbounded brace)، از ظرفيت باربري بادبندهاي پيوسته (brace bonded) بزرگتر است. توزيع يكنواخت كرنش اندازهگيري شده در طول محور بادبند، به اندازه قسمت بدون روكش بادبند بوده است، كه اثرات عدم پيوستگي را (deboding) نشان ميدهد. به منظور چك كردن رفتارBRB در قاب فولادي واقعي، دو نمونه با مقياس 5/0 مورد آزمايش قرار ميگيرد (داراي دو طبقه و دو دهانه).
اجزاي تشكيل دهنده BRB
1-4-4-1- بخش جاري شونده محصور شده
اين بخش فولادي ميتواند با مقطع عرضي قوطيشكل يا صليبي شكل باشد، اگر چه معمول است كه يك ورق فولادي دور تا دورش را پوشش دهد. ميتوان بيشتر از يك ورق نيز استفاده كرد، زيرا اين بخش تحت بارگذاري چرخهاي طراحي ميشود، تا فولاد نرم (فولاد كم مقاومت يافولاد 36 A) كه شكلپذيري بالايي را نشان ميدهد تسليم شود. همچنين، فولاد با مقاومت بالا و با آلياژ كم استفاده شده است.
1-4-4-2- بخش الاستيك محصور شده
در اين بخش، اطراف را بوسيله پوششي از ملات ميپوشانند، معمولاً قسمت گسترش يافته، بخش منع كننده تسليم ميباشد، اما با مساحت توسعه يافته، به منظور اطمينان از پاسخ الاستيك ميتوان با عريضتر كردن بخش جلوگيري كننده، از تسليم زود هنگام جلوگيري كرد. همچنين معمول است كه از سختكنندههايي كه در اين ناحيه جوش داده ميشوند براي افزايش سطح استفاده شود [8].
1-4-4-3- بخش الاستيك محصور نشده
اين بخش معمولاً توسعه يافتهي بخش قبل ميباشد كه هسته محافظ فولادي ناميده ميشود. معمولاً اين بخش را مانند اتصالات پيچي طراحي ميكنند. اتصالات جوشي نيز امكانپذير ميباشد. ملاحظات طراحي اين بخش شامل:
1- خطاي ساخت براي نصب كردن و يا آسان جدا كردن
2- جلوگيري از كمانش موضعي
متن كامل فايل در لينك زير :
1-4-4-4- مصالح جدا كننده و انبساطي
مصالح لغزندهاي كه به طور مؤثري انتقال بين هسته فولادي و ملات را حذف كنند و يا به حداقل برسانند. موادي مثل پلياتلين، روغن سيليكن، نوار ماستيك و...از جمله اين مواردند. به دليل مكانيزم محصورشدگي، امكان كمانش هستهي فولادي در مدهاي بالاتر وجود دارد.
به همين دليل اين فضاي خالي بايد به اندازهي كافي بزرگ باشد تا به فولاد اجازه انبساط در مد فشاري را بدهد. در غير اينصورت، اصطكاكي كه توسط نيروهاي تماسي بين فولاد منبسط شده و ملات به وجود ميآيد باعث ميشود مكانيزم محصورشدگي، مقداري نيروي محوري را تحمل كند. ازطرف ديگر اگر اين فضاي خالي خيلي بزرگ باشد، كمانش و انحناي همراه با آن خيلي بزرگ ميشود و ميتواند مقاومت خستگي بادبند را در برابر بارهاي رفت و برگشتي كاهش دهد. در تخمين مقدار فاصله خالي بين ملات و هستهي فلزي بايد مقدار ضريب پواسون 3/0 در حالت الاستيك 5/0 در حالت جاري شدن در نظر گرفته شود. طراحي فضاي خالي همچنين بر اساس بيشينه كرنش نيز بايد در نظر گرفته شود.