ويژه گي افراد هيجان خواه :
زاكرمن و همكاران وي دريافتند كه هيجان خواهي در نتيجه سن تغيير مي كند. افراد جوانتر بيش از افراد مسن تر به جستجو حادثه، ريسك و تجربيات جديد گرايش دارند. نمره هاي آزمون هاي نوجوانان تا 60 ساله نشان داد كه هيجان خواهي با افزايش سن كاهش مي يابد و حدود 20 سالگي آغاز مي شود. مردان در هيجان زدگي و ماجراجويي، بازداري زدايي و حساسيت نسبت به يكنواختي نمره هاي بالاتري گرفتند. زنان در تجربه جويي نمره هاي بالاتري گرفتند.
پژوهشگران همچنين تفاوتهاي نژادي و فرهنگي معناداري در هيجان خواهي يافتند. آسايي ها از افراد كشورهاي غربي نمره كمتري در SSS گرفتند. آزمودني سفيد از غير سفيدها نمره بالاتري گرفتند. (سيد محمدي، يحيي، 1378 ، ص 527 – 526 ).
تفاوتهاي فردي :
زاكرمن دريافت با وجود آنكه برخي افراد زياد هيجان خواه از فعاليتهايي چون كوهنوردي پرئاز با هواپيماي بي موتور، مسابقات اتومبيل راني، اسكي و غواصي لذت مي برند و افراد كم هيجان خواه عموماً از آنها لذت نمي برند. تفاوتهاي رفتاري هميشه چشمگير نيستند. برخي از افراد زياد هيجان خواه تجربه هاي متنوع را به تجربيات خطرناك تر ترجيح دادند. آنها شركت در گروههاي رويارويي، آموزشي مراقبه و آزمايشهاي روان شناختي جديد را ترجيح دادند. زماني كه برانگيختگي اوليه اين تجربه ها فروكش مي كند، افراد زياد هيجان خواه معمولاً اين فعاليتها را قطع مي كنند، زيرا آنها سطح مطلوب تحريك را ايجاد نمي كنند. افرادي كه نمره بالايي در SSS گرفتند از آنهايي كه نمره پايين گرفتند نشانه هاي شديدتري از سوء استفاده از ماده مخدر از جمله اختلال رواني و مصرف بيش از يك نوع ماده مخدر غيرمجاز را نشان دادند. معتاداني كه نمره بالايي گرفته بود همچنين مصرف مواد مخدر را در سنين پايين تر از معتادان داراي نمره كم آغاز كرده بودند. از اين گذشته افراد زياد هيجان خواه با احتمال بيشتري سيگار مي كشيدند و الكل مصرف مي كردند، با سرعت رانندگي مي كردند، تصادف و محكوميت هاي بيشتري به خاطر رانندگي هنگام مستي داشتند و به فعاليتهاي جنسي زياد مي پرداختند.
در طي پژوهشهايي معلوم شد كه رفتار خطر پذيري جسماني به هيجان خواهي مربوط است، هوانوردان آتش نشانها، افراد پليس كنترل آشوب و رانندگان مسابقات اتومبيل راني از گروههايي كه در اين نوع فعاليتها درگير نيستند. نمره هاي بالاتري در SSS به دست آورند. افراد زياد هيجان خواه با احتمال بيشتري از افراد كم هيجان خواه در ورزشهاي پرمخاطره شركت مي كنند و داوطلب واحدهاي ويژه نبرد ارتش مي شوند. و به نظر مي رسد كه افراد زياد هيجان خواه بيشتر مايل به نقل مكان از محيط آشنا به محيط جديد هستند و بيشتر از آنها دوست دارند و به مكان هاي غريب مسافرت كنند، حتي زماني كه اين مسافرت خطرات جسماني داشته باشد (سيد محمدي، 1378 ، صص 528 – 527 ).